-->
διασχίζει μια μικρή στιγμή στα μάτια σου
μια πολιτεία σκοτεινή
ανεξερεύνητη
γεμάτη μυστικά περάσματα
μ΄ ένα κουδουνάκι στριγκό
σπιθίζει θαύματα
χάνεται στους αχνούς ορίζοντες μιας λύπης
την ώρα που σπάει τα φανάρια του στη δύση
γίνεται πάλι κόκκινο ποδήλατο
το χαμόγελό μου
και τότε
αστραφτερό
ολοκαίνουργο
το ποίημα
ανατέλλει
μέσα στο δικό του φως
10 σχόλια:
Τι πιο ποιητικό από ένα κορίτσι με κόκκινο ποδήλατο το ηλιοβασίλεμα δίπλα στη θάλασσα; Με μια υποψία θλίψης.
Μου αρέσουν οι καινούριες πεταλιές σου. Οι ρόδες γυρίζουν πιο απαλά, πιο αρμονικά στα μονοπάτια τ' ουρανού.
το πρώτο μου ποδήλατο ήταν κόκκινο...
έκτοτε όσα ποδήλατα κι αν πέρασαν από τη ζωή μου...δεν άλλαξαν αυτή την αναπαράσταση στο μυαλό μου
έτσι κάθε μου χαμόγελο είναι το κόκκινο ποδήλατο των παιδικών μου χρόνων...στα μονοπάτια του ουρανού...
ποδηλατώ στα όνειρά μου με τους στίχους σου, με διαφορετικό χρώμα ποδηλάτου καθε φορά, με χρώματα που δίνει ο ουρανός...
Εικόνες γεμάτες κόκκινο χρώμα σε πολλές ονειρικές αποχρώσεις που κοσμούν γλυκά χαμόγελα. Μελαγχολικές και όμορφες. Αυτές τις εικόνες έχω στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή. Το κόκκινο ποδήλατό σου με ταξίδεψε.
Να έχεις ένα υπέροχο βράδυ!!!
Ατίθασες μνήμες...
Με κόκκινο ποδήλατο, βγαίναν σεργιάνι τα όνειρά μας, κάποτε...
Πανέμορφο, Τζούλια μου!
Καλημέρα!
Σε φαντάστηκα πάνω σε αυτο το κόκκινο ποδήλατο με ένα μοβ φόρεμα :)
Καλημερα Τζούλια μου
ο ουρανός ξέρει να συνθέτει χρώματα...
λίγο από το γαλάζιο του, λίγο από το κόκκινο του ποδηλάτου... και να το...
το μωβ...
την καλησπέρα μου μωβ αέρα
πάντα τα όνειρά σου κόκκινα ποδήλατα να είναι και να σε ταξιδεύουν...
καλώς ήρθες Τίνα!
πράγματι ατίθασες μνήμες Όλγα μου...
ξέρουν να αυθαιρετούν και να μας ταξιδεύουν...
αφού τελικά τα καράβια δεν μας πάνε κατά κει που στρέφουν τα όνειρα...πού ξέρεις μπορεί να μας πάνε τα ποδήλατα... και μάλιστα τα κόκκινα, αυτά τα μοναδικά των παιδικών μας χρόνων...
πάντα πάνω σ΄ αυτό το ποδήλατο βρίσκομαι Μαρία,
όπως ακριβώς με φαντάστηκες
μ΄ένα μωβ φόρεμα...
που το έραψε η μία μοίρα για μένα
από τη στιγμή που γεννήθηκα...
η άλλη μου χάρισε ένα κουδουνάκι
και η τρίτη μου χάλασε τα φρένα...
από τότε λατρεύω τις κατηφόρες...
Δημοσίευση σχολίου