-->
καθίσαμε απέναντι όπως παλιά
ανάμεσά μας τα μαχαιροπήρουνα ασημένια
ανάμεσά μας τα μαχαιροπήρουνα ασημένια
καλά ακονισμένα στον τροχό της μνήμης
ανάμεσά μας τα κρυστάλλινα ποτήρια
με τα λόγια αιλουροειδή
να ξεπηδούν ένα-ένα από τα βάθη τους
καθίσαμε απέναντι
με ξαναμμένα χείλη
θηράματα μιας χίμαιρας
που έχει παγιδεύσει ο χρόνος
και είναι πια αδύναμα να εμποδίσουν
τη σαρκοβόρα έλευση του τέλους
καθίσαμε απέναντι
και ούτε τη σκανδάλη των ματιών μου
ξέχασα βέβαια ν΄ απασφαλίσω
καθίσαμε απέναντι
και ούτε τη σκανδάλη των ματιών μου
ξέχασα βέβαια ν΄ απασφαλίσω
τουφεκισμένες τώρα οι στιγμές
κείτονται γύρω από το βάζο
τα ηλιοτρόπια σκυφτά
και το όνειρο ένας κίτρινος λεκές
και το όνειρο ένας κίτρινος λεκές
ανάμεσά μας
σφραγίδα μιας οριστικής σιωπής
μια πασχαλίτσα μόνο περιφέρει αμήχανα
την κόκκινη υποψία της ζωής της
επάνω στο λευκό τραπεζομάντιλο
20 σχόλια:
Εξαιρετικό ποίημα για τη φθορά και τον χωρισμό. Πολλά ωραία ποιητικά στοιχεία και ένα καταπληκτικό τελευταίο τρίστιχο. Εξίσου δραστική και η εικόνα. Μπράβο, Τζούλια, και καλή συνέχεια.
Μπορει να δώσει χρώμα αυτή η υποψία ζωής...και να γεννηθεί ξανά ό,τι υπήρχε...
Καλημέρα Τζούλια μου
Αυτό το "ποίημα" γράφτηκε παλιά Τόλη. Το διόρθωσα όμως πρόσφατα και το τελευταίο τρίστιχο που σου άρεσε συμπληρώθηκε τώρα...Τη βελτίωση που διακρίνεις την οφείλω στη μαθητεία κοντά σου και στην ανάγνωση όλων αυτών των μοναδικών ποιημάτων που επιλέγεις για μας.
γεννιέται μόνο ό,τι υπήρξε Μαρία...
και για να γεννηθεί πρέπει να πεθάνουν όλα τα ανύπαρκτα...
όσο για την πασχαλίτσα; ελπίδα, ευχή ...
πώς κάναμε μικροί...όταν πετούσε πάνω μας;
Ευπρόσδεκτη η σεμνότητά σου, Τζούλια, αλλά η δική μου συμβολή είναι μόνο στον τομέα της τεχνικής. Δηλαδή, αν δεν το είχες μέσα σου, δεν θα μπορούσες ποτέ να το γράψεις.
Να τονίσω ακόμη ότι τα όσα λέω εδώ και σε διάφορα άλλα ιστολόγια δεν έχουν καμία σχέση με τις καθιερωμένες δημοσιοσχεσίτικες φιλοφρονήσεις που ανταλλάσσονται στο διαδίκτυο. Πρόκειται για κατά το δυνατόν αντικειμενικές εκτιμήσεις που προέρχονται από τη γνώση και την πείρα μου.
Καλή σου μέρα.
οι μισοί Έλληνες το παίζουν ποιητές, αλλά δυστυχώς ελάχιστοι διαβάζουν ποίηση...γι΄αυτό το διαδίκτυο έχει γεμίσει από μεγαλοστομίες και στομφώδεις γραφές...
δεν τολμώ να πω ότι γράφω ποίηση... το έχω ξαναπεί πολλές φορές... απλώς προσπαθώ να εκφράσω αυτήν τη ροή που υπάρχει μέσα μου από παιδί και φυσικά λατρεύω αυτή τη συνεχή εκπαίδευσή μου σ΄αυτό...
Εκτιμώ βαθύτατα τη δική σου κριτική, και τώρα πια καταλαβαίνω γιατί κάποτε υπήρξε πολύ σκληρή...
Συνήθως εμφανίζομαι και γράφω όταν κάτι μου αρέσει πολύ. Το ποίημα σου βγ'αζει μια πολύ καλή ατμόσφαιρα. Αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι στο τραπέζι μέσα σ' αυτή την ανυπόφορη, βαριά σιωπή. Το τελευταίο τρίστιχο βέβαια το απογειώνει , σε κάνει να δραπετεύεις απ' αυτή τη δύσκολη κατάσταση και να ονειρεύεσαι την ελευθερία σου. Αυτές τις σκέψεις μου δημιούργησε το ποίημα σου. Συνέχισε την προσπάθειά σου, έχεις πράγματα να πεις.
ναι...σωστά ερμήνευσες την ατμόσφαιρα του "ποιήματος" ΙΖΑ. Και δεν είναι τυχαίο που το τελευταίο τρίστιχο προστέθηκε χρόνια μετά...
Σ΄ευχαριστώ για τις όμορφες σκέψεις σου...
καλό βράδυ
Οι στιγμές ελαφρώς σκονισμένες,
ελαφρώς παθητικές
ή απλώς άτονες, κατάκοποι εμείς
-η ενέργειά μας όλη αλλού θα ξοδεύτηκε-
νιότη που έδυσε η αγάπη
κ η μόνη που απέμεινε θύμησή της
κόκκινο επάνω σε λευκό
που αναγεννά το σφρίγος
της φλόγας η ερυθρότητα
η γνώριμη κι άγνωρη εσαεί.
-
σε νιώθω βέβαια και σε καλησπερίζω
μ' ένα μεστό αίσθημα ικανοποίησης που έλαβα μόλις, έπειτα απ' την ανάγνωση των στίχων σου.
Φιλιά καλή μου Τζούλια....που πάντοτε καταθέτεις κι όχι απλώς εναποθέτεις...
:-*
οι λέξεις σου χόρεψαν πάλι ανάλαφρα πάνω στις δικές μου...
την καλημέρα μου μικρή χορεύτρια των λέξεων...
Yπέροχη παρεούλα καλημέρα!
Τζούλια μου,σε βρίσκω εξαιρετική!
καλώς μας ήρθες Όλγα μου...
να μας γεμίσεις πάλι χρώματα και θετική ενέργεια
"μια πασχαλίτσα μόνο περιφέρει αμήχανα
την κόκκινη υποψία της ζωής της
επάνω στο λευκό τραπεζομάντιλο"
Η λιτή έκφραση σε συνδυασμό με την ανάδυση των εικόνων μέσα από τις λέξεις σου, είναι ποίηση. Είμαι θιασώτης της λιτής ομορφιάς της ποιήσεως που σήμερα έχει καταντήσει έρμαιο βαθυστόχαστων και περίπλοκων ελιτίστικων λεξοκατασκευών χωρίς αρχή, χωρίς τέλος και εν τέλει χωρίς ουσία. Οι μεγάλοι ποιητές καταξιώθηκαν στις μάζες του λαού μας μέσα από τη λιτότητα της γραφής και το μεγαλείο του πνεύματός τους.
Ψάχνω συνεχώς να βρω τέτοια γραφή και όταν τη συναντώ .... την απολαμβάνω.
Καλό σου βράδυ Μωβ
Θεωρώ το σχόλιο του Σκορπιού πολύ εύστοχο.
Τώρα μ΄έβαλες σε σκέψεις Σκορπιέ. Παλιότερα μάλλον με κατέκλυζαν οι λέξεις... σαν ποτάμια έρρεαν μέσα μου, και πολλές φορές τις έγραφα "ατάκτως ειρημμένες" και μαγευόμουν από το χορό τους στο χαρτί...
Τον τελευταίο καιρό μάλλον με κατακλύζουν οι εικόνες...και χαίρομαι πολύ αν εκφράζονται με λέξεις λιτές και απλές...
Είναι ένα στοίχημα αυτό με τον εαυτό μου, να τιθασεύσω τις "φτιασιδωμένες" λέξεις και να αναζητώ την ουσία...
μια διαρκής αναζήτηση...
σ΄ευχαριστώ για τις σκέψεις σου αλλά και για αυτές που προξένησες σε μένα
Πραγματικά Τόλη, ο Σκορπιός πολύ εύστοχα και περιεκτικά έθεσε ένα μείζον "ποιητικό θέμα"
ας θυμόμαστε πάντα το Σεφέρη, κι ας μας δοθεί η χάρη να γράψουμε "απλά"
την καλησπέρα μου σε όλους/ες
Χαίρομαι που ο Σκορπιός σου προξένησε αυτές τις σκέψεις και έθεσε αυτό το μείζον ποιητικό θέμα. Μια αληθινή ανακάλυψη για σένα.
πάρα πολύ καλό! μπράβο...
(θα συμφωνήσω απόλυτα με το Σκορπιό
και τον Τόλη,
οι "τραβηγμένες" εκφράσεις και οι "γελοίες λεξοκατασκευές"
που μπαίνουν "επί τούτου" στο στίχο, χάριν εντυπωσιασμού,
-και που πολλές φορές και οι ίδιοι που τις γράφουν δεν ξέρουν καν τι σημαίνουν-
προκαλούν το γέλιο
και δίνουν μια ψεύτικη εικόνα στο όλο κατασκεύασμα
πλέον δεν συγκινούν ούτε και τον πιο αδαή αναγνώστη...)
"θηράματα μιας χίμαιρας
που έχει παγιδεύσει ο χρόνος"
Ολόκληρη περιστροφή γύρω από το χρόνο και το μάζωμα του νου γύρω από τις στιγμές που τον ωρίμασαν!
Να καταθέσω κι εγώ το θαυμασμό μου με τη σειρά μου στο στιφογύρισμα που γοητεύει, ασχέτως τι έμεινε, τι μένει τι θα συμβεί...το έθεσες πολυ έυστοχα και καθ' όλα ποιητικά!
Καλησπέρα μωβ!
Νατάσα με εξέπληξε ευχάριστα η τόσο ουσιαστική επισήμανση που έκανες:"Ολόκληρη περιστροφή γύρω από το χρόνο και το μάζωμα του νου γύρω από τις στιγμές που τον ωρίμασαν!"
ο χρόνος είναι μια από τις βασικές έννοιες που μαίνονται μέσα μου, οι μεταβολές και οι αλλοιώσεις, και οι άλλες συναρτήσεις του
σ΄ευχαριστώ πολύ και με την πρώτη ευκαιρία θα επισκεφτώ το ιστολόγιό σου
Δημοσίευση σχολίου