χίλια πλεούμενα
χρωματιστά
στον ορίζοντα
κι εμείς ακίνητοι
ασπρόμαυροι
από γυαλί και χάδι
στο κέντρο της στιγμής
στην ανυπαρξία της
χανόμαστε
μαγεμένοι
μια μόνο κίνηση
των βλεφάρων
καθώς κυλάει
για το μεγάλο του ταξίδι
δάκρυ διάφανο
ο χρόνος
καλησπερα [μωβ] υπεροχο το ποιημα σου ποιημα οι εικονες σου τζουλια μου εχω φτιαξει ολοκληρο αλμπουμ απο τις φωτογραφιες σου τις εχω φυλαγμενες σε φακελο και τις [διαβαζω]
η χάρτινη βαρκούλα Σκορπιέ είναι ένα σύμβολο της παιδικής μου ηλικίας. Όταν ήμουν 4 ετών κόντεψα να χάσω τη ζωή μου για μια χάρτινη βαρκούλα. Τώρα ταξιδεύω πάντα μαζί της "απαλά και ήσυχα" όπως λες...
ακριβώς Τόλη, αυτή είναι η σχέση μου με τον χρόνο... ή τουλάχιστον παλεύω να είναι...
η αλήθεια είναι ότι αναγνωρίζω πια τα κραυγαλέα ατοπήματα των πρότερων γραφών μου, αλλά μερικά από αυτά τα κείμενα τα αγαπώ ιδιαίτερα και επανέρχομαι, όπως αυτό το τελευταίο της Βενετίας. Συγχώρεσέ μου αυτή την ...παλλινδρόμηση, είναι απαραίτητο στοιχείο μιας εξέλιξης...
14 σχόλια:
Κι εμεις απο γυαλί και χάδι...
Απο γυαλί σίγουρα...
Ατενίζοντας τη γραμμή των οριζόντων..
Καλημέρα.
"δάκρυ διάφανο
ο χρόνος"
Δεν μπορούμε να τον σταματήσουμε, ούτε να τον αιχμαλωτίσουμε. Ας τον ερωτευτούμε λοιπόν. Έτσι μπορούμε να τον κάνουμε τουλάχιστον δικός μας.
Όλο το ποίημα ρέει απαλά και ήσυχα σαν τη χάρτινη βαρκούλα της φωτογραφίας σου.
Καλό σου βράδυ Μωβ
Και η πιο μεγάλη καταιγίδα γίνεται δάκρυ διάφανο με τον χρόνο.
Επανέρχεσαι στην πρόσφατη λιτή και διάφανη έκφρασή σου και αυτό μου αρέσει. Ταιριάζει και η ωραία εικόνα.
Καλή συνέχεια και καλό ξημέρωμα.
Δάκρυ διάφανο ο χρόνος...
Τζούλια μου,πολύ όμορφο το ποίημα σου!
Και η εικόνα σου,αρμονική παρέα στις λέξεις σου!
Καλημέρα
καλησπερα [μωβ]
υπεροχο το ποιημα σου
ποιημα οι εικονες σου
τζουλια μου
εχω φτιαξει ολοκληρο αλμπουμ
απο τις φωτογραφιες σου
τις εχω φυλαγμενες σε φακελο
και τις [διαβαζω]
να εισαι καλα ευχομαι ολοψυχα!!!
εύθραστοι και εθισμένοι στην αφή...
πάντα Μαρία μου...
καλό σου βράδυ
αχ αυτές οι "θολές γραμμές των οριζόντων" Ντίνο μου...
την καλησπέρα μου
η χάρτινη βαρκούλα Σκορπιέ είναι ένα σύμβολο της παιδικής μου ηλικίας. Όταν ήμουν 4 ετών κόντεψα να χάσω τη ζωή μου για μια χάρτινη βαρκούλα. Τώρα ταξιδεύω πάντα μαζί της "απαλά και ήσυχα" όπως λες...
είναι η δική μου μικρή νίκη με το χρόνο....
εύχομαι ένα όμορφο βράδυ!
ακριβώς Τόλη, αυτή είναι η σχέση μου με τον χρόνο...
ή τουλάχιστον παλεύω να είναι...
η αλήθεια είναι ότι αναγνωρίζω πια τα
κραυγαλέα ατοπήματα των πρότερων γραφών μου, αλλά μερικά από αυτά τα κείμενα τα αγαπώ ιδιαίτερα και επανέρχομαι, όπως αυτό το τελευταίο της Βενετίας. Συγχώρεσέ μου αυτή την ...παλλινδρόμηση, είναι απαραίτητο στοιχείο μιας εξέλιξης...
Όλγα μου σ΄ευχαριστώ πολύ...
ας μείνει πάντα έτσι...
δάκρυ διάφανο
ο χρόνος....
σε φιλώ!
tommynrene, σ΄ευχαριστώ καλή μου για τα όμορφα λόγια σου. χαίρομαι που σου αρέσουν οι φωτοσυνθέσεις μου!!!
καλό βράδυ!
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ.
ΔΑΚΡΥ ΔΙΑΦΑΝΟ Ο ΧΡΟΝΟΣ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ.
καλημέρα Σκρουτζάκο, σ΄ευχαριστώ πολύ! Εύχομαι καλές γιορτές με υγεία και αγάπη!
Δημοσίευση σχολίου