Στης μάσκας σου την ατάραχη σπηλιά
Σκάνε δυο φωτοβολίδες
Δεν είναι τα μάτια σου
Είναι τα εκρηκτικά μιας τούρτας γενεθλίων
Τα χέρια μου δεμένα πισθάγκωνα
Στο στόμα μου μαντήλι
Να μην μπορώ να σβήσω τα κεριά
Ξέρω καλά πια τι κρύβεις
Κάτω απ΄ τα τριγωνικά σχέδια της φορεσιάς σου
Πίσω από το μόνιμο χαμόγελό σου
Και τα αθώα σου αγκαλιάσματα
Και ας χειροκροτάνε όλοι τριγύρω σου
Κι ας είναι τα φώτα όλα ανοιχτά
Δεν υπάρχει τίποτε πιο εφιαλτικό
Από έναν μισθωμένο κλόουν
Σε ένα πάρτυ παιδικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου