(Photo by François-Marie
Banier)
Πώς ακουμπάει μια πέτρα πάνω στην άλλη
Πώς τυχαία εφαρμόζει
Πώς γλιστράει ξαφνικά και πέφτει
Και χάνεται η ισορροπία
Και καταρρέει ο
πύργος
Και χιλιάδες γλώσσες
Απομένουν αμετάφραστες
Σαν ξερολιθιά θέλω να ‘μαστε
Σ΄ άγονο νησί
Όχι σαν πέτρες ανερμάτιστες
Στου ποταμού την όχθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου