ασταμάτητα βρέχει

Caravaggio – The Incredulity of Saint Thomas

… γεμίζει ρωγμές το πάτωμα

ένας λόφος υψώνεται

και καταμεσής της σάλας

φυτρώνει μια κερασιά

τα άνθη της θα στολίσουν

και φέτος Επιτάφιο

ασταμάτητα βρέχει

στο πατρικό μου σπίτι

κι ο γύψος στην οροφή

θρυμματίζεται

για ν΄ αναστηθεί ξανά

ό,τι εδώ μέσα έχει χαθεί

ασταμάτητα βρέχει

πλημμυρίζει το μωσαϊκό

πετρωμένα κεράσια

αγκάθια και παπαρούνες

μήτε το σύρσιμο του σταυρού

μήτε τα ματωμένα πόδια μου

αφήνουν ίχνη

καθώς ολοένα  η βροχή

ασταμάτητα σβήνει

ως και τον τύπο των ήλων