Διαβάζοντας αυτό το "στιχούργημά" σου ΜΩΒ, έκλεισα τον ήχο του blog και προσπαθούσα να το "ακούσω" με μουσική επένδυση. Το διάβαζα ξανά και ξανά και κάθε φορά το άκουγα με άλλη μουσική! Προσπαθώ να βρω με ποιον τραγουδοποιό θα ταίριαζε καλύτερα...
Μου άρεσε πολύ και η "πρόβα χορού", αλλά μ' αυτό κόλλησα!
Ξερεις ποσο μαρεσει το ομορφο. Και εδω σημερα εντυπωσιαστηκα Η σελιδα σου ωραιοτερη από ποτέ. Οσο για την κεντρικη φωτογραφια τι να πω , η καλύτερη επιλογή. Οπως και η λέξεις σου μαγικές.
"Βαρύ φορτίο η μοναξιά μαζί σου να ανεβαίνει ασθμαίνοντας στα σύννεφα και να κυλά σαν αδυσώπητη βροχή στο περιβόλι που αφήσαμε λειψά τα όνειρα σα σκιάχτρα να πενθούν επιθυμίες.."
Καλησπέρα Μωβ.. Εξαίρετη η πένα σου αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις..
χαίρομαι που "έντυσες" με μουσικές τα λόγια μου αγαπητέ μου φίλε παπ(ι)γιόν...τι μεγαλύτερη φιλοφρόνηση από αυτό... τελικά με ποιον τραγουδοποιό θα ταίριαζαν; με εκπλήσσεις κάθε μέρα ευχάριστα με αυτές σου τις "κρυμμένες" ιδιότητες...
καιρός ήταν να αλλάξω κι εγώ Μαρία... όχι βέβαια το χρώμα..τώρα μάλιστα που πέτυχα το σωστό μωβ...αυτό της νοσταλγίας... σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
Kαλύτερα «πισθάγκωνα δεμένοι στις ράγες του ονείρου» παρά ευνουχισμένοι απ' τη ρουτίνα, λέω εγώ. Καλύτερα ο άμεσος κίνδυνος της λοκομοτίβας παρά ο ύπουλος της καθημερινής φθοράς.
νομίζω πως θα ήταν πολύ φυσικό να το μελοποιήσει ο Αλκίνοος, θεωρώ ότι ταιριάζει πολύ στο ύφος του Ξυδάκη ή του Παπάζογλου, αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να το αναδείξει ο Αγγελάκας!
Ακούει (διαβάζει) κανείς;;;
Υ.Γ. Εγώ μέχρι τότε όμως μπορώ να "τ' ακούω" όπως θέλω ("από βαρύ ζεϊμπέκικο μέχρι σκληρό ροκάκι" που λέει κι ο Λογαρίδης!)! Βάζω αυθαίρετα στο κόλπο και διάφορους αγαπημένους (το Μάλαμα, το Θανάση Παπ., την Πόπη, το Θηβαίο, τον Ορφέα, ...) και τ' ακούω σε διάφορες εκτελέσεις!
16 σχόλια:
άυλα σώματα, σκέψεις φτερά
περιμένοντας το συριγμό στις ράγες
να φύγουν, να πετάξουν μακριά
δεσμώτες που αφέθηκαν στο όνειρο
Διαβάζοντας αυτό το "στιχούργημά" σου ΜΩΒ, έκλεισα τον ήχο του blog και προσπαθούσα να το "ακούσω" με μουσική επένδυση.
Το διάβαζα ξανά και ξανά και κάθε φορά το άκουγα με άλλη μουσική!
Προσπαθώ να βρω με ποιον τραγουδοποιό θα ταίριαζε καλύτερα...
Μου άρεσε πολύ και η "πρόβα χορού", αλλά μ' αυτό κόλλησα!
Ξερεις ποσο μαρεσει το ομορφο.
Και εδω σημερα εντυπωσιαστηκα
Η σελιδα σου ωραιοτερη από ποτέ.
Οσο για την κεντρικη φωτογραφια τι να πω , η καλύτερη επιλογή.
Οπως και η λέξεις σου μαγικές.
Καλημερα Τζούλια
Πραγματικά κολλησα εδω σημερα
Ακαταμάχητη και στα τρία επίπεδα. Λόγος, φωτογραφία, μουσική.
Ακόμα και με σπασμένα φτερά πετάμε όμορφα μαζί σου Τζούλια.
"Βαρύ φορτίο η μοναξιά μαζί σου
να ανεβαίνει ασθμαίνοντας στα σύννεφα
και να κυλά σαν αδυσώπητη βροχή
στο περιβόλι που αφήσαμε
λειψά τα όνειρα
σα σκιάχτρα να πενθούν επιθυμίες.."
Καλησπέρα Μωβ..
Εξαίρετη η πένα σου αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις..
“με τα χέρια ανοιχτά
…
με τα χέρια κλειστά
…
πισθάγκωνα δεμένοι
…
δεσμώτες του απείρου”
___________________________
Χωρίς καμιά διάθεση κολακείας
Συγχαρητήρια!
Πολύ όμορφο
τι κι αν στις ράγες μένουμε δεμένοι;
τα όνειρά μας...οι δραπέτες του απείρου...
την καλησπέρα μου μωβ αέρα
χαίρομαι που "έντυσες" με μουσικές τα λόγια μου αγαπητέ μου φίλε παπ(ι)γιόν...τι μεγαλύτερη φιλοφρόνηση από αυτό...
τελικά με ποιον τραγουδοποιό θα ταίριαζαν;
με εκπλήσσεις κάθε μέρα ευχάριστα με αυτές σου τις "κρυμμένες" ιδιότητες...
καιρός ήταν να αλλάξω κι εγώ Μαρία...
όχι βέβαια το χρώμα..τώρα μάλιστα που πέτυχα το σωστό μωβ...αυτό της νοσταλγίας...
σ΄ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
τα φτερά μας μπορεί να είναι σπασμένα...
αλλά το όνειρο πάντα είναι το αντίδοτο στη βαρύτητα
να πετάς και να ονειρεύεσαι πάντα Πανδώρα μου!
σε χωράφι ονείρων κι αν έβαλες σκιάχτρο
πάντα θα έρχεται χειμώνα καιρό, μονδικό χελιδόνι η ψυχη μου
την καλησπέρα μου Τάκη
από σένα Μανώλη και η κολακεία θα είχε τη γοητεία της...
σ΄ ευχαριστώ πολύ...
ευχαριστώ outcast poetry για το επαινετικό σχόλιο
την καλησπέρα μου
Kαλύτερα «πισθάγκωνα δεμένοι στις ράγες του ονείρου» παρά ευνουχισμένοι απ' τη ρουτίνα, λέω εγώ. Καλύτερα ο άμεσος κίνδυνος της λοκομοτίβας παρά ο ύπουλος της καθημερινής φθοράς.
Μου αρέσει το χρώμα σου, Μωβ.
Τζούλια μου,
νομίζω πως θα ήταν πολύ φυσικό να το μελοποιήσει ο Αλκίνοος,
θεωρώ ότι ταιριάζει πολύ στο ύφος του Ξυδάκη ή του Παπάζογλου,
αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να το αναδείξει ο Αγγελάκας!
Ακούει (διαβάζει) κανείς;;;
Υ.Γ. Εγώ μέχρι τότε όμως μπορώ να "τ' ακούω" όπως θέλω ("από βαρύ ζεϊμπέκικο μέχρι σκληρό ροκάκι" που λέει κι ο Λογαρίδης!)!
Βάζω αυθαίρετα στο κόλπο και διάφορους αγαπημένους (το Μάλαμα, το Θανάση Παπ., την Πόπη, το Θηβαίο, τον Ορφέα, ...) και τ' ακούω σε διάφορες εκτελέσεις!
Δημοσίευση σχολίου