παιδική ηλικία

πάντα εκεί γυρίζω

κλειδωμένη στην υγρή αποθήκη

με μια επίκληση μονοσύλλαβη

ν' ανοίγω ρωγμές στο σκοτάδι

καίγοντας τα ποιήματα

πάντα εκεί γυρίζω

παγιδευμένη στο άβατο μιας ενοχής

συλλέκτρια στιγμών

σε γκρίζα αναμονή

να προκαλώ πλημμυρίδα λέξεων

άμπωτη αποσιωπητικών

πάντα εκεί γυρίζω

με μια αρμαθιά δισταγμών

να στέκομαι δακρυσμένη

στη σκουριασμένη πόρτα της μνήμης

αναζητώ ένα στίχο

ένα φως

-ένα μονόξυλο-

να με ταξιδέψει

πέρα από την άνυδρη σιωπή

στα ανθισμένα λιβάδια του μέλλοντος