Καλλιδρομίου

Πάντα με απωθούσαν οι γραβάτες

Και μάλιστα οι ριγέ

Εξάλλου δεν ήμουν προετοιμασμένη

Δεν φανταζόμουν  πως και οι μπαμπουίνοι

Φοράνε γραβάτες

Και μάλιστα ριγέ

Κι ούτε τα σπόρια πρόλαβα να βγάλω

Να τον καλοπιάσω όπως είθισται

Ούτε ήξερα πως ανάμεσα στα συγγράμματα

Αντί για γραφιάδες κυκλοφορούν θηρία

Μόλις την είδα λοιπόν να στραφταλίζει

Μέσα στο ιλουστρασιόν εξώφυλλο

Έτσι υπεροπτική και αγέρωχη

Με τις μπορντώ και γκρι της ρίγες

Θόλωσα και της όρμησα

Δεν κατάλαβα πως βρέθηκα

Στο τμήμα της Καλλιδρομίου

Θα φταίει και πάλι το απρόβλεπτο

Του χαρακτήρα μου

Πάντα με απωθούσαν οι γραβάτες

Αλλά αυτό φυσικά δεν αποτελεί καμιά δικαιολογία

Για την ειδεχθή μου πράξη