Το σπίτι πλάι στη θάλασσα

(artwork by Richard Diebenkorn, Interior with View of the Ocean, 1957)

Πάντα ήθελα ένα σπίτι πλάι  στη θάλασσα

Όχι για τους πανχρωμαρτικούς ορίζοντες

Όχι  γα τους παφλασμούς των κυμάτων

Ούτε καν για τις ρομαντζάδες στους αφρούς των

Μα μόνο για τη φθορά

Να σκεβρώνουν τα παράθυρα

Να σκουριάζουν οι μεντεσέδες

Να τρίζει ανελέητα

Η μισάνοιχτη πόρτα της μνήμης

Να ρέουν μέσα όλα τα υγρά

Γοργόνες, σείριοι κι επιθυμίες

Αμφορείς σπασμένοι  με νομίσματα

Κι εσύ με μια τρίαινα από αλάτι

Αμετανόητος να τρικυμίζεις την ψυχή μου

Κι εγώ να γράφω

Με  νούμερα να καταγράφω τα μποφόρ

Τις μπουνάτσες με  φτερουγίσματα

Με χιλιοστά τη διάβρωση των βράχων

Με αναφιλητά της θαλασσοσπηλιάς τα ρίγη

Πάντα ήθελα ένα σπίτι πλάι στη θάλασσα

Να ζω εγώ και όλα τα χαλασμένα μου ρολόγια

Τα διαγράμματα

Τα περιγράμματα

Τα (υπέρ) μεγέθη της ανυπαρξίας