Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Πάντα


... ανυπόμονη
λίγες μόνο στιγμές μετά τη στιγμή
λίγα όνειρα μετά το όνειρο
αφουγκράζομαι τον πυροβολισμό
εκ του ασφαλούς επιλέγω
το σιγαστήρα του

πάντα έκθετη
λίγες μόνο ματιές πριν τη ματιά σας
λίγα χάδια πριν το χάδι σας
δραπετεύω από την πόρτα της λύπης
εκ του ασφαλούς ραγίζω
την καρδιά σας

όνειρα
άνθρωποι
χέρια από χιόνι
γλάροι
χελιδόνια
γερανοί
στα νύχια σας
αδύναμη είμαι
πάντα πιόνι

4 σχόλια:

Poet είπε...

Ωραίο το ποίημα, άδικη η αυτοκριτική.

negentropist είπε...

Σύμφωνα με τον Καβάφη η μοίρα του πιονιού είναι ενδιαφέρουσα:

Το πιόνι

:)

55fm είπε...

Συμφωνώ με τον Τόλη μας όμορφη Τζούλια μας!

Τζούλια Φορτούνη είπε...

σας ευχαριστώ! έστω μετά από τόσο καιρό...