... ανυπόμονη
λίγες μόνο στιγμές μετά τη στιγμή
λίγα όνειρα μετά το όνειρο
αφουγκράζομαι τον πυροβολισμό
εκ του ασφαλούς επιλέγω
το σιγαστήρα του
πάντα έκθετη
λίγες μόνο ματιές πριν τη ματιά σας
λίγα χάδια πριν το χάδι σας
δραπετεύω από την πόρτα της λύπης
εκ του ασφαλούς ραγίζω
την καρδιά σας
όνειρα
άνθρωποι
χέρια από χιόνι
γλάροι
χελιδόνια
γερανοί
στα νύχια σας
αδύναμη είμαι
πάντα πιόνι
4 σχόλια:
Ωραίο το ποίημα, άδικη η αυτοκριτική.
Σύμφωνα με τον Καβάφη η μοίρα του πιονιού είναι ενδιαφέρουσα:
Το πιόνι
:)
Συμφωνώ με τον Τόλη μας όμορφη Τζούλια μας!
σας ευχαριστώ! έστω μετά από τόσο καιρό...
Δημοσίευση σχολίου