όχι δεν γράφω ποιήματα
απλώς αρχίζω μια
ιστορία απ΄ τη μέση
γιατί κάθε αρχή έχει το τέλος της
η μέση όμως πάντα διαφεύγει
ξεχνιέται στην πορεία
γίνεται κύκνος
που αρνείται να τραγουδήσει
γίνεται λυγμός
και κρύβεται στα
νούφαρα
πόνος βουβός
κι εξατμίζεται απ΄την
επιφάνεια
σύννεφο που βρέχει
ασταμάτητα εντός μου
2 σχόλια:
Περνάς μια περίοδο ποιητικής ευφορίας και χαίρομαι κι εγώ μαζί με σένα. Ή μάλλον χαίρομαι εγώ, για σένα δεν είμαι βέβαιος.
Η χαρά πάντα είναι αισθητή. Όπως και η αγάπη! Σ΄ευχαριστώ και για τα δύο!
Δημοσίευση σχολίου