θα γράφω τις νύχτες

θα γράφω τις νύχτες

δίχως μελάνι

μες στις κραυγές αυτού του κόσμου

όταν στο δάσος

θ΄ απλώνεται πηχτό σκοτάδι

θα γράφω τις νύχτες

σ΄ ένα ξέφωτο

κοντά σε μια πηγή

που θ’ αναβλύζει δροσερό νερό

και θα μαζεύονται κοντά μου

όλες οι λέξεις

όλα τ΄ αγρίμια

να πιουν να ξεδιψάσουν

εκεί αν θες

μπορείς να με συναντήσεις

με τις αιχμές του γέλιου σου

ν΄ αγγίξεις τους μικρούς ελέφαντες

την ώρα που σκύβουν

στην παλάμη μου

να τους εξημερώσεις

θα γράφω τις νύχτες

για ένα δειλινό  στη Ζιμπάμπουε

πάνω από την κρεμαστή γέφυρα

και τις χρωματιστές ομπρέλες

γύρω μου χιλιάδες

ουράνια τόξα θα εκλιπαρούν

την αιωνιότητα