τα
χρώματα του δειλινού
μπορεί κανείς να τα επεξεργαστεί
τις
γρατσουνιές της νύχτας
απ
τα σεντόνια ν΄ αφαιρέσει
ο
παγωμένοs αέρας
που
φύσηξε μες στις ψυχές μας
όμως
πώς θα φύγει;
τώρα
που ο ήλιος κρύφτηκε στα μάτια μας
κανένα
πράσινο δεν θάναι πια αληθινό
κανένα
άγγιγμα
και
η θάλασσα η καταγάλανη
μια
τεράστια αυταπάτη
καθρέφτισμα
τ΄ ουρανού
ιριδισμός
του κάποτε
ό,τι
υπήρξε και χάθηκε
για
πάντα
μια
ανατολή που ποτέ δεν είδαμε
μέλλον
η μνήμη
ακατοίκητο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου