πραγματικά Μαρία η εποχή της πεταλούδας στην έμπνευση! αν και η συγκεκριμένη είναι πεταλούδα της νύχτας που καίει τα φτερά της στο φως... θυσία...για να γεννηθεί σαν χάδι η στιγμή...
ναι είναι μια όμορφη ανατολή selena, σωστά τη γεύτηκες... μια ανατολή που μας χρωστάει η ζωή και που μια μέρα ξαφνικά σαν χάδι γεννιέται ξαφνικά πάνω στα άχρωμα χείλη της
Όμορφη, Τζούλια μου, τούτη η μεταμόρφωση... Μόνιμη, εύχομαι. Αν κι εσύ, όσο πεταλουδίζεις ανάμεσα στα χρώματα, δεν έχεις φόβο. Τ' άχρωμο ξέρεις να μαγεύεις. Φιλιά πολλά!
την ξέρεις πια την αδυναμία μου Τόλη... μόλις γεννηθεί κάτι στο μυαλό μου, σαν μικρό παιδί θέλω να το εκθέσω στο φως... δεν το αφήνω στο συρτάρι να "ωριμάσει" όπως πρέπει... ...αλλά δεν πειράζει, χάρη στη δική σου υπομονή να μου μαθαίνεις τα μυστικά των λέξεων, γυρίζω μετά, το ξαναδιαβάζω και το διορθώνω... απολαμβάνω πολύ αυτή τη μαθητεία!
καμιά φορά το άχρωμο Χαρά μου, κατακλύζει απειλητικά τη ζωή μας. τότε είναι που πρέπει κανείς να βρει τα δικά του χρώματα, να βουτήξει ολόκληρος μες στην ψυχή του κι ύστερα να χορέψει με βήματα χρωματιστά -ναι...σαν τα δικά σου- να γεμίσει πάλι δειλινά, ανατολές και όνειρα ο κόσμος
"σαν καλημέρα Κυριακής απρόσμενη..." Βρήκα επιτελους το χρόνο να πώ μια καλημέρα Κυριακής στο όμορφο ποίημά σου. Δηλώνω λάτρης της λιτής ομορφιάς της γραφής σου.
Υπέροχη γέννηση σαν υφή αίσθησης αέρινης στο άπλωμα μια ώρας όμορφης...μιας στιγμής δικής σου μωβ, ξεχωριστή...σαν άγγιγμα βελουδένιο! Με ταξίδεψες... Να αφήσω κι εγώ μια Κυριακάτικη Καλησπέρα...στους ταξιδιάρικους στίχους σου μωβ!
Όλγα μου, ό,τι έπαθες εσύ με το μπλογκόσπιτό σου, το έπαθα κι εγώ με τα σχόλια σήμερα... ανακατεμένα τραπουλόχαρτα...
η στιγμή αυτό απειροελάχιστο ποσόν του χρόνου, είναι για μένα το DNA της ζωής... κι από αυτή εμπνέομαι... αυτή τη στιγμιαία αίσθηση προσπαθώ να κρατήσω, να φτάσω στην αθανασία
Τζούλια μου,έρχομαι και σε ξαναδιαβάζω... Δεν πειράζει να σου ξαναπώ ότι μ΄αρέσει ιδιαίτερα το ποίημα σου! Αυτή τη φορά, είμαι παρέα με τον Κώστα, ο οποίος συμφωνεί απόλυτα... Φιλιά!
Τζούλια μου έτσι κι αλλιώς, πάει το κόκκινο σαν χρώμα στη μελαχρινή ομορφιά σου! Τόλη μου η ευχή σου έπιασε με το παραπάνω... Και η τύχη σου δούλευε... Σας φιλώ!
22 σχόλια:
Xμ... κάτι γίνεται τελευταία...
Μηπως ειναι η εποχή της πεταλούδας;
:)
Τι όμορφη Ανατολή!
Έτσι τη γεύτηκα.
Σαν μια όμορφη Ανατολή...
Πάντα τόσο όμορφα να ξεκινάνε οι μέρες σου!
Υ.Σ.:Συγγνώμη για τη διόρθωση...
Ένα ακόμη ωραίο ποίημα, Τζούλια. Λιτό και αρμονικό. Με καλύτερο σημείο την αρχική σου σύλληψη.
πραγματικά Μαρία η εποχή της πεταλούδας στην έμπνευση!
αν και η συγκεκριμένη είναι πεταλούδα της νύχτας που καίει τα φτερά της στο φως...
θυσία...για να γεννηθεί σαν χάδι η στιγμή...
την καλησπέρα μου
ναι είναι μια όμορφη ανατολή selena, σωστά τη γεύτηκες...
μια ανατολή που μας χρωστάει
η ζωή και που μια μέρα ξαφνικά σαν χάδι γεννιέται
ξαφνικά πάνω στα άχρωμα χείλη της
σ΄ευχαριστώ καλή μου
Όμορφη, Τζούλια μου, τούτη η μεταμόρφωση...
Μόνιμη, εύχομαι. Αν κι εσύ, όσο πεταλουδίζεις ανάμεσα στα χρώματα, δεν έχεις φόβο. Τ' άχρωμο ξέρεις να μαγεύεις.
Φιλιά πολλά!
την ξέρεις πια την αδυναμία μου Τόλη... μόλις γεννηθεί κάτι στο μυαλό μου, σαν μικρό παιδί θέλω να το εκθέσω στο φως... δεν το αφήνω στο συρτάρι να "ωριμάσει" όπως πρέπει...
...αλλά δεν πειράζει, χάρη στη δική σου υπομονή να μου μαθαίνεις τα μυστικά των λέξεων, γυρίζω μετά, το ξαναδιαβάζω και το διορθώνω...
απολαμβάνω πολύ αυτή τη μαθητεία!
μικρή χορεύτρια των λέξεων που χάθηκες;
καμιά φορά το άχρωμο Χαρά μου, κατακλύζει απειλητικά τη ζωή μας.
τότε είναι που πρέπει κανείς να βρει τα δικά του χρώματα, να βουτήξει ολόκληρος μες στην ψυχή του κι ύστερα να χορέψει με βήματα χρωματιστά -ναι...σαν τα δικά σου- να γεμίσει πάλι δειλινά, ανατολές και όνειρα ο κόσμος
σου στέλνω φιλί καληνύχτας
Tζούλια μου,
δίνεις με υπέροχο τρόπο στις στιγμές, μια μυστήρια προοπτική...
Άκρως γοητευτική...
Δημιουργείς, ιδιαίτερη ατμόσφαιρα!
Πολλά φιλιά!
"σαν καλημέρα Κυριακής
απρόσμενη..."
Βρήκα επιτελους το χρόνο να πώ μια καλημέρα Κυριακής στο όμορφο ποίημά σου.
Δηλώνω λάτρης της λιτής ομορφιάς της γραφής σου.
Καλημέρα
"σαν χάδι
γεννιέται η στιγμή"
Υπέροχη γέννηση σαν υφή αίσθησης αέρινης στο άπλωμα μια ώρας όμορφης...μιας στιγμής δικής σου μωβ, ξεχωριστή...σαν άγγιγμα βελουδένιο! Με ταξίδεψες...
Να αφήσω κι εγώ μια Κυριακάτικη Καλησπέρα...στους ταξιδιάρικους στίχους σου μωβ!
όμορφη σύμπτωση...
έτσι κι αλλιώς μια καλημέρα κυριακάτικη άπό μόνη της πάντα
είναι ξεχωριστή...
σ΄ευχαριστώ πολύ Σκορπιέ...
και πρόσεχε μπήκαμε στο μήνα μας!
δεν είναι οι στίχοι μου που σε ταξιδεύουν Νατάσα, είναι που η ψυχή σου διψάει για ταξίδια...
σ΄ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου, κι από μένα την κυριακάτικη -πάντα- καλησπέρα μου και καλό μήνα!
Όλγα μου, ό,τι έπαθες εσύ με το μπλογκόσπιτό σου, το έπαθα κι εγώ με τα σχόλια σήμερα...
ανακατεμένα τραπουλόχαρτα...
η στιγμή αυτό απειροελάχιστο ποσόν του χρόνου, είναι για μένα το DNA της ζωής... κι από αυτή εμπνέομαι...
αυτή τη στιγμιαία αίσθηση προσπαθώ να κρατήσω, να φτάσω στην αθανασία
σ΄ευχαριστώ γλυκειά μου...
Καλό μας μήνα λοιπόν !!!!
Τζούλια μου,έρχομαι και σε ξαναδιαβάζω...
Δεν πειράζει να σου ξαναπώ ότι μ΄αρέσει ιδιαίτερα το ποίημα σου!
Αυτή τη φορά, είμαι παρέα με τον Κώστα, ο οποίος συμφωνεί απόλυτα...
Φιλιά!
καθόλου Όλγα μου δεν πειράζει...
με κάνεις βέβαια λίγο να κοκκινίζω, αλλά μου αρέσει...
φιλάκια πολλά σε σένα και στον Κώστα, ανυπομονώ να τα πούμε το βράδυ...
Να περάσετε καλά. And spare a thought for those who are not so lucky!
Τζούλια μου έτσι κι αλλιώς, πάει το κόκκινο σαν χρώμα στη μελαχρινή ομορφιά σου!
Τόλη μου η ευχή σου έπιασε με το παραπάνω...
Και η τύχη σου δούλευε...
Σας φιλώ!
"Σκιές σαλές του σκοταδιού
της μήνις θραύσματα
τέμνουν τη θύμηση
με το αψύ της ποίησης νυστέρι"
Ωραιότατο, μου άρεσε ιδιαίτερα..
Να είσαι καλά Τζούλια..
ευχαριστώ πολύ Τάκη μου
για τις λέξεις σου και την ευγένειά σου...
καλό βράδυ
Δημοσίευση σχολίου