δεν μου αρέσουν οι συμμετρίες
τα ολοστρόγγυλα γράμματα
οι άρτιοι αριθμοί
τα περιγράμματα των σχημάτων
των υλικών οι ακριβείς αναλογίες
μου αρέσουν αυτά που συμπληρώνουν
αυτά που ανατρέπουν
που δραπετεύουν
τα μισά
τα ατελή
τα αδιαμόρφωτα
μια αστραπή που σχίζει τον καθαρό ορίζοντα
μια πεταλούδα το χειμώνα
μια ρωγμή στον καθρέφτη
μια φέτα από θολό φεγγάρι του Αυγούστου
το χέρι μου μέσα στο δικό σου
τα μικρά μου δάχτυλα
όταν ναυαγούν στην παλάμη σου
1 σχόλιο:
Πολύ ωραίο ποίημα με κορύφωση τους τελευταίους τρεις στίχους. Εξίσου εμπνευσμένη και τρυφερή και η εικόνα.
Δημοσίευση σχολίου