αν αυτές οι απολήξεις στους ώμους μου
είναι φτερούγες ή σκοινιά
την τελευταία φορά που αιωρήθηκα
ένιωσα ένα τράνταγμα παράξενο
σα μαριονέτα που ξαφνικά
δραπέτευσε από το ρόλο της
θυμάμαι όμως καλά πως κάποτε υπήρξα
μικρός κορυδαλλός
σύχναζα σε οργωμένα χωράφια
έπαιζα με τα σκιάχτρα
συνομιλούσα με τα χελιδόνια
πάνω στα τηλεγραφόξυλα
δεν ξέρω πια
αν η αλήθεια θρυμματίζεται
σε χιλιάδες ψέματα
αν φτερωτό υπήρξα όνειρο
ή καράβι παροπλισμένο σε λιμάνι
3 σχόλια:
Η ιστορική αλήθεια παραμένει ανεξακρίβωτη. Γιατί άλλοι (όπως ο αρκούδος Μελένιος) ισχυρίζονται ότι δεν υπήρξες κορυδαλλός αλλά χελιδονάκι. Έτσι κι αλλιώς όμως, θα πρέπει να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι τώρα είσαι μια απλή ποιήτρια.
Πολύ ωραίο ποίημα !
ευχαριστώ πολύ Τόλη μου!
Ευτυχώς όταν έρχομαι στα ιστολόγια, συναντώ τουλάχιστον εσένα...
Δημοσίευση σχολίου