ακουμπώ σε τούτη την ξερολιθιά
μια νότα κλαίει μέσα μου
βιολί που γρατσουνάει παράτονα
καταμεσήμερο καλοκαιριού
δεν έχω άλλο στήριγμα
από αυτή την παράξενη μονωδία
άλλη μουσική δεν ξέρω
από τούτη την κλαγγή
όταν ακούς ήχο μονότονο
καταμεσήμερο καλοκαιριού
να ξέρεις
είμαι εγώ που κλαίω
ανάμεσα στα άλλα τζιτζίκια
αυτού του πεύκου
δίπλα στην ξερολιθιά και τ΄ αγριόχορτα
.jpg)
3 σχόλια:
όταν ακούς ήχο μονότονο
καταμεσήμερο καλοκαιριού
να ξέρεις
είμαι εγώ που κλαίω
Οδοιπορούμε προς τον ήλιο
με ένα λυγμό να μας πνίγει
υπέροχο!!
φιλί
Πολύ γλυκό και πολύ όμορφη, η κυρία της φωτο.
Νάσαι καλά!
Ελένη και Νίκο σας ευχαριστώ και ζητώ συγνώμη για την καθυστερημένη ανάρτηση των σχολίων λόγω απουσίας μου. Σας εύχομαι καλή συνέχεια!
Δημοσίευση σχολίου