Όνειρο θερινής ημέρας

(artwork by Peter van Dyck)

Θα βγάλω όλες τις πόρτες

Να μπαινοβγαίνει με άνεση η γάτα της συνήθειας

Με τα γυάλινα μάτια της και το σφιχτό περιλαίμιο

Τα απογεύματα θα κάθεται στο περβάζι

Και θα ρεμβάζει τους περαστικούς

Κι εσύ θα μπαίνεις χωρίς να χτυπάς

Θα κρεμάς το παλτό σου στην κρεμάστρα

θα βάζεις το ραδιόφωνο

Θ΄ ακούς ειδήσεις και σμυρνέικα

Κι εγώ από το  νεροχύτη

Θα εκσφενδονίζω τις σαπουνάδες

Στους κάκτους της αυλής

Μια θερινή μέρα

Μια ρουτίνα

Που ποτέ δεν θα ζήσουμε

Εμείς

Γιατί πάντα θα περνάει

Το τεθωρακισμένο των ονείρων

Απέξω από το σπίτι μας

-το δίχως πόρτες-

Και θα σαρώνει όλη την οικοσκευή

Και μόνο του θ΄απομένει

Στα συντρίμμια πάλι 

Τούτο τ’ όνειρο μιας θερινής ημέρας