κάποιος να ανάψει το φεγγάρι απόψε κι εγώ θα μείνω ολονυχτία να το προσέχω σύννεφα να μην το σκιάσουν κι ούτε σταγόνα αίμα να μη στάξει από γλάρου φτερό περίβλεπτο να μείνει το φεγγάρι απόψε φάρος κάποιος ας ανάψει το φεγγάρι απόψε γι΄αυτή την έρμη την ανέσπερο ελπίδα...
Ναι, έτσι ναυαγούμε μερικές φορές. Στο ανέσπερο και το ανέφικτο. Η πανσέληνος αργά τη νύχτα είναι ο καλύτερος σύμβουλος για την ποίηση, όχι όμως και για την ψυχική διάθεση.
Στιγμόμετρο! Κανένα μέτρο, δεν πιάνει την απεραντοσύνη των στιγμών σου, Τζούλια μου! Είσαι αέρινη και άπιαστη...δηλαδή αληθινά όμορφη ψυχή! Μια αγκαλιά για ότι διάβασα,είναι δική σου!
απόψε Τόλη δε βλέπω εκείνο το "βαρύ" φεγγάρι της Αθήνας, αλλά τη μικρή άρκτο της Δονούσας... και όλες μου οι σκέψεις είναι ναυαγοί σ΄ αυτή την ερημη στιγμή... και δεν θα το πιστέψεις...υπάρχει και φάρος...περίβλεπτος μάλιστα...
το μωβ είναι ουσιαστικό... (μέσα του βρίσκεται η ουσία μου) αλλά και επίθετο (αρακτηρίζει τα επιμέρους συστατικά μου)... Μα είναι και ρήμα της πιο βασικής μου πρότασης...σε χρόνο εξακολουθητικό..μέλλοντα φυσικά...ποτέ στιγμιαίο...
καλό βράδυ μωβ αέρα σ' ευχαριστώ για τις καλές σου διαθέσεις...
κι όμως το στιγμόμετρο Όλγα μου υπάρχει... και μετράει την περιοδικότητα των φωτεινών σημάτων ενός φάρου... απέναντι τώρα βλέπω έναν αληθινό φάρο... κι έχω έναν κι άλλο μέσα μου που συντονίζεται με τη ομορφιά του τοπίου γύρω μου.. και η στιγμή μένει έτσι μοναδική, μία...κανένα στιγμόμετρο δεν τη μετρά...και τη μοιράζομαι μαζί σου...
13 σχόλια:
κάποιος να ανάψει το φεγγάρι απόψε
κι εγώ θα μείνω ολονυχτία
να το προσέχω
σύννεφα να μην το σκιάσουν
κι ούτε σταγόνα αίμα να μη στάξει από γλάρου φτερό
περίβλεπτο να μείνει το φεγγάρι απόψε
φάρος
κάποιος ας ανάψει το φεγγάρι απόψε
γι΄αυτή την έρμη την ανέσπερο ελπίδα...
"τόσα καράβια μεσοπέλαγα
κι εσύ ναυάγησες
στο σεληνόφως
μιας επιθυμίας".... Τέλειος στίχος, αίσθηση και νόημα!
Καλημέρα!
Ναι, έτσι ναυαγούμε μερικές φορές. Στο ανέσπερο και το ανέφικτο. Η πανσέληνος αργά τη νύχτα είναι ο καλύτερος σύμβουλος για την ποίηση, όχι όμως και για την ψυχική διάθεση.
Καλές διακοπές στα ωραία νησιά.
Δεν ξέρω αν μπορώ να ανάψω το φεγγάρι. Μπορώ όμως να διώξω τα σύννεφα από αυτό και το μωβ της στιγμής να το κάνω επιθυμία ή ναυάγιο...
τόσα καράβια μεσοπέλαγα
κι εσύ ναυάγησες
στο σεληνόφως
μιας επιθυμίας ..
Πανέμορφο Τζούλια το ποίημα .
Καλό βράδυ να έχεις , χαιρετώ !
Στιγμόμετρο!
Κανένα μέτρο, δεν πιάνει την απεραντοσύνη των στιγμών σου, Τζούλια μου!
Είσαι αέρινη και άπιαστη...δηλαδή αληθινά όμορφη ψυχή!
Μια αγκαλιά για ότι διάβασα,είναι δική σου!
Νίκο έτσι κι αλλιώς και η επιθυμία καράβι είναι... μάλλον πειρατικό...
χάρηκα που σε είδα ξανά. καλό σου βράδυ...
απόψε Τόλη δε βλέπω εκείνο το "βαρύ" φεγγάρι της Αθήνας, αλλά τη μικρή άρκτο της Δονούσας...
και όλες μου οι σκέψεις είναι ναυαγοί σ΄ αυτή την ερημη στιγμή...
και δεν θα το πιστέψεις...υπάρχει και φάρος...περίβλεπτος μάλιστα...
το μωβ είναι ουσιαστικό... (μέσα του βρίσκεται η ουσία μου) αλλά και επίθετο (αρακτηρίζει τα επιμέρους συστατικά μου)...
Μα είναι και ρήμα της πιο βασικής μου πρότασης...σε χρόνο εξακολουθητικό..μέλλοντα φυσικά...ποτέ στιγμιαίο...
καλό βράδυ μωβ αέρα
σ' ευχαριστώ για τις καλές σου διαθέσεις...
ευχαριστώ Τάσο μου, εύχομαι καλό καλοκαίρι...
την καλημέρα μου πια..από τη μαγευτική (η)Δονούσα
κι όμως το στιγμόμετρο Όλγα μου υπάρχει... και μετράει την περιοδικότητα των φωτεινών σημάτων ενός φάρου...
απέναντι τώρα βλέπω έναν αληθινό φάρο...
κι έχω έναν κι άλλο μέσα μου που συντονίζεται με τη ομορφιά του τοπίου γύρω μου..
και η στιγμή μένει έτσι μοναδική, μία...κανένα στιγμόμετρο δεν τη μετρά...και τη μοιράζομαι μαζί σου...
Tζούλια μου,
με αγκαλιάζει η γλύκα των μωβ στιγμών σου!
Απολαύστε, τη μαγεία γύρω σας!
Πέρασε κι αυτή η Πανσέληνος, και τώρα τι να ανάψω για να φωτίσω τις επιθυμίες...
Δημοσίευση σχολίου