Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

στην ίδια θάλασσα


σε διάφανη επιφάνεια εσύ
εγώ σε σκοτεινό βυθό
σε χίλια χρώματα εσύ
εγώ σε χίλιες λέξεις

σε θάλασσα όμως μακρινή
κάποτε συναντηθήκαμε
σμίγουν τα νερά όταν φυσάει ο έρωτας

 με φυσαλλίδες από λέξεις κι από χρώματα
δίπλα σε θαλασσινά φυτά
ανασαίνει τώρα η λαχτάρα
αιώνια αναζητά το χάδι
σαν θαύμα ιριδίζει
ιστιοφόρο της αγάπης μαγικό

3 σχόλια:

Γιόλα Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου είπε...

Το διάβασα το ποίημα, ξανά και ξανά... Από την πρώτη κιόλας ανάγνωση με κέρδισε και με άγγιξε τόσο βαθιά... Άκουσα και το επιλεγμένο υπέροχο τραγούδι, από τα πιο αγαπημένα μου!
Ποίημα και τραγούδι: μια θαυμάσια συζυγία, ό,τι πιο όμορφο και πιο τρυφερό, γι' αυτό το φθινοπωρινό Σαββατόβραδο... Και όχι μόνο!
Συγχαρητήρια!
Γιόλα Α. - Π.

A.G.Selena είπε...

Καταπληκτικά!!!Και τα δύο!!!

Καλημέρα ύστερα από πολλή πολλή καιρό!

Θαλασσινή είπε...

Σαν ένα όνειρο.