σε διάφανη επιφάνεια εσύ
εγώ σε σκοτεινό βυθό
σε χίλια χρώματα εσύ
εγώ σε χίλιες λέξεις
σε θάλασσα όμως μακρινή
κάποτε συναντηθήκαμε
σμίγουν τα νερά όταν φυσάει ο έρωτας
με φυσαλλίδες από λέξεις κι από χρώματα
δίπλα σε θαλασσινά φυτά
ανασαίνει τώρα η λαχτάρα
αιώνια αναζητά το χάδι
σαν θαύμα ιριδίζει
ιστιοφόρο της αγάπης μαγικό
3 σχόλια:
Το διάβασα το ποίημα, ξανά και ξανά... Από την πρώτη κιόλας ανάγνωση με κέρδισε και με άγγιξε τόσο βαθιά... Άκουσα και το επιλεγμένο υπέροχο τραγούδι, από τα πιο αγαπημένα μου!
Ποίημα και τραγούδι: μια θαυμάσια συζυγία, ό,τι πιο όμορφο και πιο τρυφερό, γι' αυτό το φθινοπωρινό Σαββατόβραδο... Και όχι μόνο!
Συγχαρητήρια!
Γιόλα Α. - Π.
Καταπληκτικά!!!Και τα δύο!!!
Καλημέρα ύστερα από πολλή πολλή καιρό!
Σαν ένα όνειρο.
Δημοσίευση σχολίου