Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Ελάχιστος Κοινός Διαιρέτης



Σε πόσα κομμάτια μπορεί να διαμελιστεί  ένα ολόκληρο μήλο
Για να δοθούν ως ελάχιστο αντίδωρο μιας μυστικής συναλλαγής
Σε δύο; Ως σάρκα αντρός και γυναικός που χώρισαν
Κι εκδιώχτηκαν βίαια μετά το σπασμό απ τον Παράδεισο;
Σε τρία; Ως  ανομολόγητων ερώτων ζευγαρώματα;
Σε τέσσερα; Ως προδοσία σε μια λέσχη χαρτοπαικτών ;
Στα έντεκα; Όταν ματώνουν  των κοριτσιών οι λαγόνες;
Στα είκοσι δύο; Όταν εξαίσια μεστώνει η ζωή και της αφήνεσαι;

Εγώ λέω, το πολύ σε σαράντα τέσσερα
Όταν σ΄ ένα δωμάτιο ξαφνικά χωρέσει όλη σου η ζωή
Και κανένας όφις, παρεκτός της δικής σου ταριχευμένης νοσταλγίας
Δεν μπορεί να αποσπάσει το φύλλο συκής από τα μάτια σου

Έτσι κι αλλιώς ο ελάχιστος κοινός μας διαιρέτης
 Είναι πάντα ο ίδιος

Δεν υπάρχουν σχόλια: