Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

παιδική ηλικία





πάντα εκεί γυρίζω
στην υγρή αποθήκη
με μια αρμαθιά δισταγμών 
μπροστά στη σκουριασμένη πόρτα
να σκάβω λαγούμια
ν’ ανοίγω ρωγμές στο  σκοτάδι
να ανάβω τα ποιήματα

 πάντα εκεί γυρίζω
 αναζητώ ένα στίχο
 ένα φως
-ένα μονόξυλο-
να με ταξιδέψει
πέρα από την άνυδρη σιωπή
στα ανθισμένα λιβάδια του μέλλοντος




2 σχόλια:

Aristos είπε...

υπέροχη γραφή...

Chara Naoum είπε...

κι άναψες ένα υπέροχα νοσταλγικό ποίημα...
γλυκό φιλί, κρητικό
και όλη τη θετική μου ενέργεια για την αυριανή βραδιά :-)