ένα χρόνο μεγαλύτερη…
μα ένα όνειρο πλουσιότερη
χορεύτρια των ονείρων είμαι
γεννήθηκα να χορεύω γυμνή
ντιζεζ με μωβ λαμέ και στρας
στροβιλίζομαι με βουρκωμένα βήματα
πάνω σε έκπληκτα βλέφαρα
χώνουν στην καλτσοδέτα μου
τσαλακωμένα μάτσο
χαρτονομίσματα
δεσμίδες δάκρυα κυλούν
ξεχειλίζουν τα τιμαλφή
στις θυρίδες εντός μου
16 σχόλια:
Χορεύτρια των ονείρων
γυμνή
απ' τον θόρυβο των δυνατών φτερών του φουστανιού σου,
δεν ήξερες
δεν ρώταγες
για τ'αδηφάγα μάτια των ανδρών
που με μια έκσταση των εφήβων δήθεν
σε πυρπολούσαν έτσι λευκή κι εξαίσια
ν' ατμίζεσαι
μες στη λευκή σου φλόγα
πολιορκημένη από μέσα και από έξω
ν' ανυψώνεσαι σε μιαν αποθέωση
προς τα πάνω
προς τη λευκότητα σονάτας του σεληνόφωτος
Xορεύτρια των δικων σου ονειρων μονο να εισαι..
Κρυφα απ ολους τους αλλους..
Αχ αυτά τα όνειρα!
Μέσα τους αν μπεις
σε δρόμο δικό τους θα σε βγάλουν
κι αν δεις θα απορήσεις.
Και δρόμο αν αλλάξεις
τη μοίρα θα συναντήσεις
Καλημέρα
Χορεύεις στους ρυθμούς που η καρδιά σου προστάζει και καλά κάνεις. Χρωμάτισες με μωβ φωτάκι τον ουρανό και κοίτα τι όμορφα που στροβιλίζεσαι.
Καλό μήνα.
χορευτρια των ονειρων...
ασε με να παρακολουθησω ενα σου χορο μονο και σου υποσχομαι να μην αφησω δεσμιδες βρωμικα χαρτονομισματα...
μονο δεσμιδες δακρυα στον χορο σου για τα ονειρα που αφησαμε να χαθουν...
νεραιδενιο μωβ φιλι!
«Ένα όνειρο πλουσιότερη», τι θαύμα και τι τύχη σε έναν κόσμο ισοπεδωμένο, σε έναν κόσμο κυνικό και αργυρώνητο! Τι δώρο για την μέρα των γενεθλίων σου έτσι να ξαναγεννηθείς! Και να γράφεις στίχους χαριτωμένους από την καρδιά.
Ας μην είναι ποτέ πια βουρκωμένα τα χορευτικά βήματά σου ! Εκτός κι αν είναι από χαρά.
"Στο απέραντο δάσος σε βλέπω
να γητεύεις αγρίμια
κι απείθαρχα όνειρα
να με ψάχνεις στην τρέλα του νου
και σε στίχους που κλαίνε.."
Γράφεις υπέροχα Μωβ..
Τη θερμή καλησπέρα μου..
τ΄ αδηφάγα μάτια της ψυχής φοβάμαι πιο πολύ...
αυτά που εκλιπαρούν το όνειρο
να δακρύσει ακόμα ένα τίποτα,
να στραγγίσει η έμπνευση
πικρό της προδοσίας αίμα...
μπορντώ χειλικό αποτύπωμα
στην εξαίσια λευκότητα της σελήνης
But...
I' m private dancer...
a dancer for money...
ο χορός μου χρεώνεται
με όνειρα τοις μετρητοίς...
τέρμα οι πιστώσεις Μαρία μου...
Μανώλη
στα ονειροδρόμια
της μοίρας τριγυρίζω...
χάνομαι στις ατραπούς
των κλειστών βλεφάρων
εκεί που φωσφορίζουν
οι πλανόδιες στιγμές
όνειρο πρώτης προβολής απόψε
στο θερινό σινεμά της λύπης μου
μόνο η καρδιά προστάζει Jacki...
και στους ρυθμούς της χορεύουμε...
για όνειρα...
αποκριάτικα ή μη...
δεν σου το 'πα...ναϊάδα μου...
έσχισα όλα τα γραμμάτια των χαμένων μας ονείρων...
και με τις δεσμίδες των δακρύων σου λέω να αγοράσω χίλια στρέμματα όνειρο...
νάχουμε να καλλιεργούμε στις λύπες μας
το καλύτερο δώρο...αγαπημένε μου poet...
τα δικά σου ποιήματα...
όνειρα ξαπλωμένα στα λιβάδια
των παιδικών μας χρόνων
και μια ομίχλη να διασφαλίζει
το αμετάβλητο...
τάκη στα υγρά φυλλώματα των λόγων
ελοχεύουν τα αγρίμια της ανθρώπινης ψυχής...
ευχαριστώ για τους υπέροχους στίχους...
υπεροχος ο τελευταιος στιχος,απλα υπεροχος...'η ισως να μην χωρανε λεξεις....υπεροχα διαλεγμενη μουσικη..λατρευω το ιστιολογιο σου μωβ...και δεν ξερω αν εχεις ακουσει αλλα...........σε αυτα που ειναι να γινουν και στα αλλοτινα και εχω μονο μο οπλο μονη μου αμυνα τα νυχια μου τα μωβ σαν τα κυκλαμινα(μαρια νεφελη)θελω και το ονομα του τραγουδιου..καλημερα..
ενα απο τα πολυ αγαπημενα μου
ειναι ενα απο τα [πολλα δικα σου]
που ποσταρησα στο live spaces
μια χορευτρια του ονειρου
κι εγω εγινα...μεσα απο σενα
σ΄΄ευχαριστω πολυ....
Δημοσίευση σχολίου