αφιερωμένο σ΄ αυτόν
που με "ξέρει πιο πολύ απ΄ όλους στη ζωή μου"
που με "ξέρει πιο πολύ απ΄ όλους στη ζωή μου"
Κι ας σταθούμε μαζί, αγκαλιασμένοι
πίσω από του χρόνου το τζάμι το θαμπό
τα ίχνη της αγάπης ήταν πάντα νοτισμένα
για σένα και για μένα
στην παιδική αυτή φωτογραφία
ας κρυφτούμε σαν τότε απ΄ τον καιρό
απ΄ όσα χάθηκαν και μας ορίζουν
απ΄ όσα βρέθηκαν και μας χαρίζουν
στιγμές μαζί στην ιστορία
πίσω από του χρόνου το τζάμι το θαμπό
τα ίχνη της αγάπης ήταν πάντα νοτισμένα
για σένα και για μένα
στην παιδική αυτή φωτογραφία
ας κρυφτούμε σαν τότε απ΄ τον καιρό
απ΄ όσα χάθηκαν και μας ορίζουν
απ΄ όσα βρέθηκαν και μας χαρίζουν
στιγμές μαζί στην ιστορία
πάνω στη μικρή φλορέτα
χωμένη στο παλτό σου
κλαράκι εγώ βασιλικός
κι εσύ στο βάθος της πλατείας
με το αχνό χαμόγελό σου
στα δάχτυλά μου μπλέκεσαι σαν φως
μα πως γυρίζουν τα όνειρα
τα πλάνα της ζωής μας
ασπρόμαυρη ταινία…
και πως μυρίζει απόψε η μνήμη μας
βενζίνη
και μωβ
η νοσταλγία…
16 σχόλια:
Όμορφο κάποιος να μπορεί και να έχει διάθεση να σε γνωρίσει... Όμορφο και να τα καταφέρνει.. Τυχερή είσαι.
Καληνύχτα με χιόνια πολλά.
Έστω
να διαβάζω τη σιωπή σου
και τη νοσταλγία σου
στα μοβ όνειρα των στίχων σου...
που και που...
Και κάτι πιο πεζό:
άλλαξε η διεύθυνση του ΦΑΥΛΟΥ ΣΤΙΧΟΥ
με την προσθήκη ενός 69
http://zavarakartasonemia69.blogspot.com/
Αν θέλεις να μη βγαίνει κενή σελίδα,
στις άλλες στιγμές, κάνε την τροποποίηση στο σχετικό LINK
κάποια άλλη συννεφιασμένη Κυριακή
Σταθερές αξίες οι αγάπες δικών μας ανθρώπων και φίλων όταν μπορούν και αντέχουν στο χρόνο.
Καλημέρα μωβ των παιδικών αναμνήσεων
Ξερεις τι θα θελα να δω απο σενα?
Σονέτο..
Δεν ειναι κατι ευκολο και πρεπει κανεις να το αγαπά ιδιαιτερα.
Ομως εσύ ΜΠΟΡΕΙΣ να γραψεις σονετο αν θες..
Πιστευω πως με καταλαβαινεις..
Έστω κι αν
έμειναν μόνο αναμνήσεις
Έστω κι αν
η παρουσία σου
ζωντανό είναι μνημείο της καρδιάς μου
Ένα ξέρω
Πως…
κάποτε θα υπάρξουμε ξανά
έστω κι αν
πάνω απ’αυτόν τον κόσμο θα ζούμε
Τότε…
θα γίνουμε φωτιές
μαζί θ’ανοίξουμε τα χέρια
και θ’αγκαλιάσουμε τις φλόγες
Εσύ κι Εγώ!
Στην αιωνιότητα!
_____________
Οι στίχοι σου μαχαιριά…
Την Καλησπέρα μου μωβ!
Άρωμα μνήμης!
Τίποτε δεν χάνεται. Ότι ζήσαμε υπάρχει πάντα μέσα μας. Εσύ μπορείς να ακουμπάς και να αναβιώνεις όλα εκείνα που καταγράφτηκαν έντονα και δεν σβήνουν ποτέ.
Καλό βράδυ.
Ας σταθούμε αγκαλιασμένοι
σε πάθη και χρώματα
στου μαύρου το άπειρο
και κυρτούς γαλαξίες
Κι αρχίζει μια
αντίστροφη μέτρηση στον κόσμο•
το βλέμμα σου
με το βλέμμα μου.
Αιώνια φεγγοβολή!
το ποταμίσιο ίζημα
αποτυπώνεται στο φόρεμα
έλα! Φίδαρη ζωντανέ!
νότισε τις παιδικές αναμνήσεις
η μυρωδιά του κέδρου
πάνω στο κορμί τους...
κι ο σκίουρος
από τα ψηλά παρακολουθεί
δίπλα στην πηγή τη "χοχλαστή"
να χοχλάζουν...
"ας κρυφτούμε σαν τότε απ΄ τον καιρό
απ΄ όσα χάθηκαν και μας ορίζουν
απ΄ όσα βρέθηκαν και μας χαρίζουν
στιγμές μαζί στην ιστορία..."
ας κλεψουμε κι αλλες στιγμες...
ας κλεψουμε λιγο του χρονου...
λιγο να ζησουμε παλι...
Παράξενος που είναι ο χρόνος ! Αιώνια παρών, όπως λέει και ο T.S.Eliot. Κι έχω την αίσθηση ότι μιλάς περισσότερο για το παρόν και το μέλλον παρά για το παρελθόν. Για όσα πηγάζουν από τη αλήθεια της ύπαρξης και παραμένουν πάντοτε ζωντανά.
Τυχερός εκείνος που αξιώθηκε την αγάπη. Κι ακόμα πιο τυχερός εκείνος που αξιώθηκε τη δική σου αγάπη. Εκείνος που σε ξέρει πιο πολύ απ' όλους στη ζωή σου κι εκείνος που εσύ ξέρεις πιο πολύ απ' όλους στη δική του ζωή.
Είναι η γνώση μιας βαθύτερης ψυχικής συγγένειας που αγγίζει τα όρια της ταύτισης. Και εκδηλώνεται με τρόπο συγκινητικό στο κάθε τι. Σε σημαντικά και ασήμαντα, σε πράξη ζωής και σε όνειρα, σε ένα απλό άγγιγμα ... Ακόμη και οι διαφορές γίνονται τότε συνεκτικοί κρίκοι αυτής της ταύτισης.
Ίσως αυτό το μικρό θαύμα να λέγεται και κισμέτ ή πεπρωμένο.
κι είναι μια καλή ευκαιρία να γνωρίσεις κι εσύ τον εαυτό σου, με τα μάτια της αγάπης...
καλησπέρα Jackie...
η σιωπή είναι γνώρισμα των δειλών Τάσο..
κι αν σιωπηλά ηχεί η τόλμη...
μάλλον φταίνε τα αυτιά μας...
την καλησπέρα μου...με φαύλους στίχους ανάμεικτη
Τι ομορφος που ειναι ο κόσμος της ποιησης.
ΤΙ ΜΑΓΙΚΟΣ!
Μεσα σε λιγες στροφες μια ολοκληρη κοσμογονια!!!
πολλα φιλια
φίλοι μου συγχωρήστε μου αυτή τη φορά την αδυναμία να ολοκληρώσω τις απαντήσεις των σχολίων, αλλά τα γεγονότα των ημερών με ξεπερνούν..
Σας ευχαριστώ όλους...ιδιαίτερα τους νέους φίλους που ήρθαν στις μωβ στιγμές
Δημοσίευση σχολίου